ଭିଜା ଶ୍ରାବଣ - ବିନୋଦିନୀ ଦାଶ

ଶ୍ରାବଣ ବରଷା ଭିଜାଇଣ ଦିଏ

ସମଗ୍ର ଜଡ଼, ଜୀବନ,

ସତେ କି ତାହାର ସଞ୍ଜିବନୀ ମନ୍ତ୍ର

ଫୁଙ୍କି ଦେଇ ସର୍ବ କାନ,

ରିମଝିମ ସୁର ତୋଳି,

ଧରଣୀ ବୁକୁରେ ତୃଷାର୍ତ୍ତର ପ୍ରାଣ

ଆନନ୍ଦେ ପଡେ ଉଛୁଳି ।

ତାହାର ଶୀତଳ ଆଲିଙ୍ଗନେ ଧରେ

ଜୀବେ ତୃପତି ଲଭନ୍ତି,

ବୃକ୍ଷରତାମାନେ ସବୁଜିମାମୟ

ହୋଇ ପଲ୍ଲବୀ ଉଠନ୍ତି,

ସେ ଅପୂର୍ବ ଶୋଭା ତା'ର,

ନୟନରେ ଦୃଶ୍ୟେ ବିଭୋରିତ ପ୍ରାଣ

ହୋଇଉଠଇ ମଧୁର ।

ସବୁଜ ଓଢ଼ଣୀ ଟାଣି ଧରାରାଣୀ

ତା'ର ସବୁଜିମା କ୍ଷେତ୍ରେ,

କୃଷକ ମନକୁ ଆହ୍ଲାଦିତେ ଭରେ

ଦେଖଇ ଯେବେ ସେ ନେତ୍ରେ,

ପ୍ରାଣ ତା'ର ବିହ୍ବଳିତ,

ପରିଶ୍ରମ ତାର ସାର୍ଥକ ହେବକି

ଭାବୁଥାଏ ଅବିରତ ।

ବେଙ୍ଗ ବେଙ୍ଗୁଲୀଙ୍କ କେଁ କଟରରେ

ଫାଟିପଡେ ପରିବେଶ,

ଝିଙ୍କାରୀର ଝିଁ ଝିଁ ଶବଦରେ

ସ୍ପନ୍ଦିତ ମନ ଆକାଶ,

ନଦୀ, ନାଳ, ପୁଷ୍କରିଣୀ,

ଜଳ ଘେନି ତା'ର ଗରଭ ଫୁଲାଇ

ତୋଳଇ ମଧୁ ରାଗିଣୀ ।

ବିନୋଦିନୀ ଦାଶ

କୁରୁଆଁ, ମୁଗପାଳ, କବୀରପୁର, ଯାଜପୁର